Tunnel of Light. Glow 2016
Author profile picture

Het duurt woensdagavond nog vijf minuten voordat Glow van start gaat. Toch staat er al een rij van 20 mensen op het 18-Septemberplein. De meute wil een klein lichtkunstwerk midden op het plein bekijken, de Tunnel of Light. “Gedurende de hele week is onze tunnel pas tien minuten leeg geweest”, zegt maker Peer Hems trots.

De student elektrotechniek bedacht de interactieve lichtinstallatie samen met medestudenten Floris-Jan van den Hoek en Sven Verheesen, alle drie begin 20. Een jaar geleden kregen ze een opdracht vanuit hogeschool Fontys: bedenk een interactieve installatie. Wat voor installatie precies en hoe deze eruit moest komen te zien, mochten ze zelf weten. Het budget bedroeg 100 euro.


Lees ook de uitleg van Mariëlle Taks en Ella Hueting (Fontys Hogeschool Engineering) over het onderwijskundige belang van Tunnel of Light


 

“Wij wisten meteen, het moet een lichtinstallatie worden en hij moet op Glow komen te staan”, zegt Hems. “Dat wist de organisatie van Glow zelf alleen nog niet.” De drie gingen achter de tekentafel zitten, bedachten hun interactieve lichttunnel en pitchten het idee bij Glow. De organisatie was meteen enthousiast. Alles ging goed, alleen het budget van 100 euro was wat laag.

Ze gingen de boer op en regelden verschillende sponsoren die zowel in natura als financieel bijdroegen. Het totale budget wil Hems niet prijsgeven, maar iedereen die de lange rij trotseert en de tunnel traverseert, ziet dat het wat heeft mogen kosten.

Wanneer de rij bijna doorlopen is, doemen twee paarse lichten bij de ingang op. Eenmaal in het werk, ongeveer zo groot als een oliebollenkraam, flitsen rode, blauwe en groene ledlampen aan weerszijden aan en uit. In totaal 8000 leds verwerkt in 2700 lampen doen hun werk. Dancemuziek schalt uit de boksen. Het geheel doet denken aan een moderne uitvoering van een ouderwets spiegelpaleis. Een indrukwekkend schouwspel.

Tunnel of Light buitenkant. Glow 2016
Buitenkant Tunnel of Light

Alleen is het niet helemaal duidelijk hoe de tunnel interactief is. “Dat komt door de grote aantallen mensen”, zegt Hems. Om de doorstroom te bevorderen, wisselen de jongens interactieve elementen af met statische. “Anders blijven bezoekers hangen en wordt de rij nog drie keer zo groot.” Daar komt nog bij dat de tunnel constant vol is, daardoor zijn alle grondsensoren actief en vallen bepaalde lichteffecten een beetje weg. Ook de glazen wanden, die functioneren als touchscreen, worden niet door iedereen gebruikt. Het lijkt erop dat de tunnel aan zijn eigen succes ten onder gaat.

“Het is jammer dat het concept een beetje verloren gaat.”

Hems is dan ook gematigd tevreden. “Het is jammer dat het concept een beetje verloren gaat, maar toch mooi dat ie zo in trek is.” Ook een kleine beschadiging aan het gevaarte is een doorn in het oog van de makers. Het werk moest verplaatst worden voor de dinsdagmarkt. “Dat transportbedrijf heeft de tunnel behandeld als een afvalcontainer in plaats van een kunstwerk”, bromt Hems. Wat er precies beschadigd is? Dat doet er niet toe. “Wij zien het, maar de mensen hebben niks door.” Dat is te merken aan de rij. Die is ondertussen de loempiakraam aan het einde van het plein gepasseerd.