Nee, de Roadmap Licht gaat niet alle problemen van Eindhoven oplossen. Een zorgelijke sociaal-demografische opbouw van een wijk kun je niet met slimme lichtgrids veranderen. Ook schrale stedenbouwkundige kwaliteit red je niet met ledverlichting of vernuftige detectiesystemen, daar zijn de specialisten van Philips en Heijmans wel van doordrongen. Maar Rik van Stiphout, strategisch adviseur Licht & Cultuur van de gemeente Eindhoven, en Stijn Verkuilen van Heijmans hebben reden genoeg voor optimisme over de invulling van de Roadmap.
Wil je dit artikel volledig lezen én toegang krijgen tot al onze andere verhalen? Dat kan door lid te worden van Innovation Origins. Klik hier om supporter te worden van onafhankelijke en innovatieve journalistiek!
Word lid!
Op Innovation Origins lees je elke dag het laatste nieuws over de wereld van innovatie. Dat willen we ook zo houden, maar dat kunnen wij niet alleen! Geniet je van onze artikelen en wil je onafhankelijke journalistiek steunen? Word dan lid en lees onze verhalen gegarandeerd reclamevrij.
Over de auteur
Bart Brouwers is mede-oprichter en mede-eigenaar van Media52 BV, uitgever van innovationorigins.com.
Dat Eindhoven voor dit project is uitgekozen is enerzijds goed voor de stad als proeftuin van/voor vele innovaties, anderzijds natuurlijk ook gewoon een zakelijk succes voor het consortium. Ze maken immers gebruik van de kwaliteit die hier al aanwezig is.
In de herfst van 2015 gaf één van de toenmalige betrokkenen al aan dat “licht gaat zorgen voor de verbinding tussen de verschillende living labs.” Ik moet altijd even kauwen op dergelijke uitspraken. We hebben de labs, zoals bijvoorbeeld het Stratumseind, en daar gaat licht dan als thema van innovatie een verbinding in aanbrengen.
Gek genoeg staat specifiek die straat dan weer niet op de lijst van projecten die het eerst worden aangepakt. Sterker nog: ik vind persoonlijk de gekozen wijken en plekken niet echt tot de verbeelding spreken en ze zijn bepaald nogal perifeer… het is niet echt het centrum van ‘huzzing en buzzing’ in de Lichtstad. Er wordt gesteld dat het voor parkeren, luchtkwaliteit en hulpdiensten (slechts voorbeelden) makkelijker en beter moet worden. Je zou toch zeggen dat je dan middenin het centrum gaat zitten waar dat denkelijk het meeste speelt. Wellicht is dat te risicovol voor het pilotproject, of te duur, of is het vergunningstechnisch niet mogelijk?
Anyway: dàt het gebeurt is heel mooi en enige trots op ‘ons’ Philips is gepast en enige rugsteun ook, nu de concurrentie laatst via acquisitie zichzelf versterkt heeft juist op het vlak van slimme verlichting in bewoonde gebieden. En er zit zeker wat in, want licht is behoorlijk cruciaal in de plaatsbeleving van mensen, zowel binnen als buiten.
Ik probeer me altijd voor te stellen wat het dan concreet kan beteken, wat gebeurt er dan daadwerkelijk op een plek op een bepaald moment als zo’n project loopt en hopelijk succesvol is..? Veiligheid, zichtbaarheid, grotere kans op juiste ruimtelijke inschatting, een betere sfeer, een sterkere verbinding tussen straten en wijken, toeristische aantrekkelijkheid, fietsers en wandelaars die beter hun weg kunnen vinden… Echter, zoals aan het begin van dit artikel gesteld zit hem het probleem denk ik inderdaad in die andere factoren in de omgeving die de mate van het succes bepalen. Vanuit mijn bijvakken omgevingspsychologie weet ik dat fysieke obstakels (permanent of juist tijdelijk of pas opgeworpen) en vooral ook het stresslevel van de gebruikers het meest bepalend zijn voor de totaalsfeer- en beleving op een plek. Hoe gaan deze partijen die zaken meten en sturen?
Fascinerend. Dat zeker.