Toen ik een jong meisje was, had ik eens een naïeve gedachte. Waarom is er eigenlijk zoveel armoede en sterfte in de wereld? Dat is toch totaal niet nodig als alle westerse landen samen optreden en alle spullen die er bestaan netjes verdelen? Ik was ervan overtuigd dat het een redelijk eenvoudig distributieprobleem is, waarbij de middelen simpelweg op de juiste plek moeten aankomen. Ik stuur mijn pakje koekjes op naar Afrika en ik laat mijn moeder er een brood achteraan sturen, dacht ik. Zo moet het toch op te lossen zijn.
🩺 De wereld bewees me in de loop van mijn leven dat het blijkbaar anders zit. Maar ook vandaag de dag komen dit soort gedachtes zo af en toe naar boven drijven. En dan vind ik het mooi om te zien dat er ondernemers druk bezig zijn om zich in te zetten voor minder bedeelde landen. In het verhaal van Corine Spaans is te lezen hoe een arts het platform ‘IMPALA’ ontwikkelde. Een robuust en eenvoudig te gebruiken slimme monitor waarmee de verpleegkundige via een tablet een groot aantal baby’s tegelijk in de gaten kan houden. De arts, een Nederlandse, had zich ook op de westerse markt kunnen richten. Het dichter bij huis kunnen zoeken. Petje af dat hij toch de extra moeite neemt.
🍃 En als we dan toch op mondiale schaal bezig zijn: Zullen we haast maken en Poetin buiten spel zetten, zodat hij de wereld niet meer in zijn macht heeft? De Europese Commissie wil de hoeveelheid hernieuwbare energie in de Europese Unie ‘massief opschalen’. Met een enorm investeringsbudget van wel 300 miljard euro moet het doel bereikt worden om in 2030 geen fossiele brandstoffen meer te importeren uit Rusland. Laurens Boven schreef erover. Een van de in mijn ogen meest interessante onderdelen van het plan: Een spectaculair bedrag van 37 miljard euro dat de Europese Commissie wil uittrekken voor boeren om te investeren in mestvergisting, voor de opwekking van aardgas. Mooie plannen in het vooruitzicht dus.
👩 Ongeveer twee op de drie jonge vrouwen geeft aan dat ze in 2021 weleens op straat zijn lastig gevallen, blijkt uit cijfers van het CBS. Ook ik ben geen uitzondering op de regel. Afgelopen winter werd ik, terwijl ik mijn standaard rondje aan het lopen was, zo rond tien uur ‘s avonds, achterna gezeten door een verwarde man. Eerst leek er niet zoveel aan de hand. Hij maakte enkel wat gebaren op een afstandje. Maar daarna besloot hij achter me aan te rennen. Dat was natuurlijk minder grappig. Uiteindelijk wist ik weg te komen en heb ik de politie gebeld. Phiew. Sindsdien loop ik altijd een ander maar een ander rondje. Misschien moet ik zo’n Invi Bracelet aanschaffen, een zelfbescherming-armband die aanvallers op afstand houdt met een smerige geur, zo schrijft Milan Lenters.
Het weekend laat in ieder geval niet lang meer op zich wachten. Geniet ervan!
Elcke Vels
Redacteur Innovation Origins
