In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Ioana Iliescu
Land van herkomst: Roemenië
Werk: Designer
Het hergebruik van voormalige Philips-gebouwen is niet iets nieuws in Eindhoven. Maar de manier waarop SFH op Strijp S is getransformeerd (en nog steeds transformeert) naar Microlab, een nieuwe werkplek voor veel ondernemers, is wel heel bijzonder. Hier is ook de werkplek van Ioana. Ze haalt ons op bij de receptie en neemt ons mee naar een spreekruimte. “Ik heb beneden een eigen werkplaats, maar we delen alle faciliteiten. Neem plaats, ik ga eerst koffie halen. ”Terwijl Ioana weg is, kijken we rond. Lichtgekleurd meubilair gecombineerd met frisse en trendy kleuren op de muren. Naast de koffie brengt Ioana ook worteltaart en een doosje stroopwafels mee. “We hebben als Microlab community de mogelijkheid gekregen om deel te nemen aan inrichting van de vijfde verdieping. Dat gaf ons echt een gevoel van eigenaarschap,” vertelt Ioana, terwijl ze cake en koffie uitdeelt.
Vorig jaar interviewden we Gordon, de man van Ioana, dus we kennen hun verhaal al een beetje. “We ontmoetten elkaar 12 jaar geleden tijdens een Erasmus-programma aan de universiteit en hij was zo grappig en aardig. Dat is hij natuurlijk nog steeds! Ik heb niet zelf besloten om naar Eindhoven te komen. Op de universiteit in Boekarest waren te veel kandidaten voor het Erasmus-programma, daarom selecteerden ze op basis van cijfers. Als je cijfers hoog genoeg waren, kon je je keuze voor universiteiten aangeven in volgorde van voorkeur. De enige Engelse masterprogramma’s waar ik uit kon kiezen waren in Leeds en Eindhoven. Tot mijn grote schaamte kende ik Eindhoven niet, maar de universiteit besloot dat dit toch mijn bestemming werd. Toen ik hier aankwam, was het een aangename verrassing. Het Vertigo-gebouw op de universiteitscampus was onlangs geopend en het leek precies op hoe ik mij voorstelde dat de ideale architectuurschool eruit zou zien.”
“Als ik nu naar Eindhoven kijk, voelt het bijna als een metropool.”Ioana Iliescu, Designer
“Met mijn bedrijf, Anathema Design, ben ik gespecialiseerd in upcycling van meubels en interieurs. Ik maak ze weer geliefd. We hebben hier veel machines om mee te werken en ik vind het heel leuk om hier met iedereen te werken. Chris runt de workshop, hij helpt me veel en let op mijn veiligheid. Dan hebben we Arno, de expert op de CNC-machine en hij helpt me ook. Ik heb echt goed contact met de mensen in de andere werkruimtes. We relaxen samen en ondersteunen elkaar. Hier mijn atelier hebben, is goed voor mij. Ik ga buitenshuis werken, ons huis wordt een stuk minder rommelig en het is ook goed voor zaken. Sinds we ons huis hebben verbouwd, dat nu bijna voor 95% compleet is, heb ik ook een beter perspectief wat betreft de andere kant van de tekentafel. Ik weet nu beter wat een vakman nodig heeft om een opdracht goed uit te voeren.”
“Ik heb de afgelopen jaren behoorlijk wat veranderingen in Eindhoven gezien. Ik kwam naar Eindhoven toen de Dutch Design Week nog niet zo’n groot evenement was. Mijn huisgenoot nodigde me uit voor de Graduation Show aan de Design Academy. Dit was toen het grootste evenement tijdens de week. Eindhoven was de schaal van mijn woonplaats, met een soort van dezelfde sfeer in 2005, maar ik voelde mij hier meer anoniem. Nu kijk ik naar Eindhoven en het voelt bijna als een metropool. Het voelt groter aan met alle wifi-hotspots, elektrisch vervoer en city branding. Een paar jaar geleden was ik bij een evenement van het Van Abbemuseum, De directeur merkte op dat Eindhoven een klein Berlijn werd. Eindhoven was een tiener, nog niet wetend waar naar toe te gaan en is nu veranderd in een veel geraffineerdere stad. Van alle veranderingen, ben ik het meest dankbaar voor de SGE International Clinic die op Strijp S is geopend. Dit is een kliniek opgericht voor internationals. Veel internationals gaan vanwege de taalbarrière en culturele verschillen liever niet naar een huisarts. Nu kunnen we dat wel. De internationale kliniek biedt trouwens ook andere medische faciliteiten.”
Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel
