De economische crisis van 1929 en de grote depressie die daarop volgde, veroorzaakte een ongekende schade. Veel bedrijven werden gedwongen te sluiten, gingen failliet of moesten voor weinig geld worden verkocht aan nieuwe investeerders.
De parallellen met de economische impact van de Corona-pandemie op de bedrijven lijken achteraf gezien duidelijk. Je kunt COVID-19 zien als een dodelijke klap voor veel bedrijven. Ik zie dat ook zo. Er zijn wereldwijd en op alle markten bedrijven die zeer succesvol zijn. Ondanks de beurscrash van 1929 of COVID-19. En er zijn bedrijven die zich de laatste jaren op een of andere manier staande hebben gehouden, maar die nu hun ondergang tegemoet gaan, of al hebben meegemaakt.
Uiteengespatte dromen
Veel kranten berichten over de toenemende leegstand van commercieel vastgoed, over de teloorgang van de horeca en andere sectoren. De situatie is dramatisch. We lezen over het einde van de detailhandel en de middenklasse en onze welvaart. We lezen over alles wat ten onder kan gaan en voor altijd zal verdwijnen. We lezen over faillissementen, banenverlies, verbrijzelde levensplannen en uiteengespatte dromen. En de financiële en emotionele schade die daarmee gepaard gaat.
Het is een stemming van gewoonten uit het verleden verheerlijken en het niet kunnen zien van kansen in de toekomst. Innovatie betekent vernieuwing. Innovaties zijn creatieve oplossingen voor bestaande problemen en hun negatieve effecten. Innovaties dragen bij aan een verbetering van een conditie. Het creëert dus ook het potentieel om nieuwe problemen op te lossen door middel van innovatie.
Het doorvoeren van veranderingen, vernieuwingen en innovaties in een bestaande structuur kan een zeer moeilijk, moeizaam en langdurig proces zijn. Elke veranderingsmanager kan u dat vanuit zijn ervaringen vertellen. Innovaties mogen alleen op bepaalde gebieden plaatsvinden. Ze mogen de kern van de onderneming niet veranderen. Daardoor wordt de verandering beperkt en de continuïteit wordt gewaarborgd. Dit wordt ook wel conservatisme genoemd. Veranderingen vinden plaats in kleine stappen. Het blijft achter bij de technische, sociale, klimatologische, biologische en individuele mogelijkheden die er zijn.
Exemplarisch
Dat zien we nu al duidelijk in de Duitse automobielindustrie. Daar weigerde men veel te lang te erkennen dat de auto van morgen niet langer een krachtige verbrandingsmotor met een passagierscompartiment is, maar een centrale high-performance computer met een overtuigende passagiersbeleving, aangedreven door elektromotoren. De Duitse automobielindustrie laat zo zien hoe oriëntatie op het verleden de toekomst in de weg kan staan. Terwijl visionairs als Tesla, Google en Apple een compleet nieuwe aanpak hebben ontwikkeld en deze hebben vertaald naar succesvolle bedrijfsmodellen.
Laten we teruggaan naar de coronacrisis. Door te kijken naar het verleden en de potentiële en feitelijke verliezen die we kunnen ondervinden als gevolg van de pandemie en de impact daarvan op onze economie en ons persoonlijke en sociale leven, kunnen we niet naar de toekomst kijken. Veel technische en sociale innovaties van de laatste decennia konden hun potentieel niet optimaal ontplooien omdat het gewone denken en het vasthouden aan zogenaamd bewezen zaken in de weg stond.
Vernieuwingen zouden bijzonder snel en effectief kunnen plaatsvinden als er ruimte was om zich te ontwikkelen. Veel steden die we (voor Corona) graag bezochten en waarvan we de schoonheid bewonderden, staan op fundamenten van lang vervlogen tijden. Vaak maakte de vreselijke vernietiging van oorlog en brand juist ruimte voor nieuwe stedelijke ontwikkeling, nieuwe straten, huizen en culturele instellingen. De schoonheid die we nu in deze steden bewonderen, kon vaak alleen ontstaan door de verwoesting van het oude.
Fantastische innovaties
Zo komt er een einde aan elke crisis en wordt er een fase van vernieuwing, verbetering en welvaart ingeluid. We kunnen erop vertrouwen dat dit ook na Corona het geval zal zijn. Als we dat willen en als we als samenleving en als individu de verandering die mogelijk is, toestaan.
Hoe zou een wereld eruitzien waarin alle fantastische innovaties die door Innovation Origins worden gemeld, zijn geïmplementeerd en effectief zijn? Hoe zou het klimaat op onze planeet zich kunnen herstellen als alle technologische mogelijkheden consequent worden toegepast? Hoe zouden onze steden eruit zien als er niet alleen winkelstraten met winkels waren, maar ook stadscentra met winkelbelevenissen? Hoe zouden we leven als we ons konden concentreren op de dingen die ons leven – individueel – de moeite waard maken om te leven en betekenis geven?
Over deze column
In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Wendy van Ierschot, Bert Overlack, Eveline van Zeeland, Eugene Franken, Jan Wouters, Helen Kardan, Katleen Gabriels, Mary Fiers en Hans Helsloot probeert Innovation Origins te achterhalen hoe de toekomst eruit zal zien. Deze columnisten, soms aangevuld met gastbloggers, werken allemaal op hun eigen manier aan oplossingen voor de problemen van deze tijd. Morgen zal het dus goed zijn. Hier zijn alle voorgaande afleveringen.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
