an iconic Porsche 911 in front of Brandenburger Tor - AI-generated © MidJourney
Author profile picture

Toen ik een tiener was (in de jaren zeventig), had mijn oom een Porsche 911 Targa. Mijn grootvader riep altijd cynisch “de Playboy komt eraan” als hij elk half jaar op bezoek kwam. Voor mij en velen in onze familie werd de auto niettemin een droomauto. Mijn vader zei altijd: een Porsche maakt je ongelukkig. Hij bedoelde niet dat het autorijden hem ongelukkig maakte – hij bedoelde zijn huwelijksreis, die hij vele jaren eerder had kunnen maken in de Porsche 356 waarin mijn oom toen reed. Het was het feit dat hij hem na de huwelijksreis moest teruggeven dat hem ongelukkig maakte.

Over deze column:

In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Eveline van Zeeland, Derek Jan Fikkers, Eugène Franken, JP Kroeger, Katleen Gabriels, Bernd Maier-Leppla, Willemijn Brouwer en Colinda de Beer, probeert Innovation Origins te achterhalen hoe de toekomst eruit zal zien. Deze columnisten, soms aangevuld met gastbloggers, werken allemaal op hun eigen manier aan oplossingen voor de problemen van deze tijd. Hier zijn alle voorgaande afleveringen.

De Porsche 911 – van iconische sportauto tot icoon van milieuvernietiging

Dit beschrijft heel goed hoe veel mensen over de hele wereld denken over het icoon Porsche 911. Sinds de escalatie van de klimaatcrisis is daar in bepaalde kringen verandering in gekomen. De Porsche 911 is het icoon geworden als speciale milieuvernietiger onder autobezitters. Dit is verrassend, omdat SUV’s eigenlijk veel effectiever zijn in dit spel.

Porsche 911 en e-brandstoffen

Met de komst van e-brandstoffen is de weerzin opvallend genoeg juist toegenomen. De Porsche boeman wordt nu in één adem genoemd met synthetische brandstoffen, die in feite CO2-neutraal zouden zijn. “Zouden” zijn als ze met hernieuwbare energiebronnen werden geproduceerd.

Het addertje onder het gras: de energie-input in Duitsland zou onmogelijk zijn met hernieuwbare energiebronnen en de kosten van een liter e-brandstof zouden even astronomisch zijn. De milieubeweging komt daarom met een eigen berekening: E-fuels, zo is hun overtuiging, zijn gewoon zonde voor personenwagens. Ze zijn veel meer nodig voor de scheepvaart en de luchtvaart.

Dat klopt. Als men ervan uitgaat dat de energie in Europa wordt geproduceerd, mogelijk zelfs in windarme gebieden zoals de uitlopers van de Alpen. Logischerwijs onttrek je dan ook de energie voor huishoudens en industrie. Want: gemiddeld levert een windenergiecentrale in Duitsland slechts 2.000 uur energie op het land per jaar (van de 8.760 uur).

Van een windturbine met een theoretisch vermogen van 5 MW zouden jaarlijks slechts ongeveer 400 voertuigen 14.000 km kunnen afleggen. Ter vergelijking: 3.500 zuiver elektrische voertuigen zouden dezelfde afstand al kunnen afleggen.

De tegenstanders van e-fuels stellen dat dit eigenlijk onzin is. Dat zou best kunnen.

E-fuels niet in Duitsland

Porsche bouwt samen met Siemens Energy het Haru Oni-project in Chili, waar in het winderige Patagonië uit groene waterstof e-fuels moeten worden geproduceerd. Weliswaar in relatief homeopathische doses. Toch heeft een windturbine van 5 MW daar een energieopbrengst van 6.000 h/a, wat drie keer zo hoog is als in Duitsland. Theoretisch zouden 1.200 voertuigen op de daar geproduceerde e-brandstoffen kunnen rijden. Tegen die tijd ziet de berekening er heel anders uit. En wat de kosten betreft: het energiebedrijf Saudi Aramco heeft zojuist een prijs per liter van 80 ct vóór belastingen gemeld – in Saudi-Arabië kost een kWh volgens hen slechts 0,01 €.

Toch heeft de auto-industrie stiekem al besloten. Dit is althans de mening van Christophe Périllat, hoofd van de autotoeleverancier Valeo, die het onmiskenbaar duidelijk maakte in een interview in het Duitse dagblad Die Welt: “Er bestaat geen twijfel over dat elektrische auto’s zullen overwinnen!”.

Ideologisch verhitte discussie

Maar het gaat niet om Porsche en Co of zelfs om e-brandstoffen. In feite gaat het over de ideologische afwijzing van individueel vervoer. Porsche is het symbool voor de egoïstische consument die zich niets aantrekt van het klimaat. Wie in een Porsche rijdt, is ook een kapitalist en/of heeft zijn auto zeker met dubieuze methoden betaald.

Maar er is hoop voor de 911-fans van deze wereld (als ze klimaatvriendelijk willen rijden). Het bedrijf Electrogenic heeft zojuist een elektrische drop-in kit voor oude 911’s gepresenteerd die het icoon “toekomstbestendig” moet maken. Met een 64 kWh batterij en tot 360 pk. Dat zou toch een suggestie van goedheid zijn?

Een kleine toelichting in cijfers:

Tijdens een ligtijd van tien uur verbruikt een middelgroot cruiseschip ongeveer 50 ton diesel voor de elektriciteitsproductie. Dat komt overeen met het dagelijkse verbruik van 25.000 dieselauto’s die gemiddeld zo’n 30 kilometer afleggen.
Een cruiseschip als de AIDA, met een motorgebruik van 85%, heeft ongeveer 140 ton brandstof per dag nodig.
Ik weet niet of deze hoeveelheden duidelijk zijn voor de voorstanders van e-brandstoffen en ook voor de eco-beweging (“shipping only”), vooral omdat de wereldscheepvaart gigantische hoeveelheden brandstof per dag verbruikt. Volgens Wikipedia was de wereldscheepvaart verantwoordelijk voor de uitstoot van 1 miljard ton CO2 in 2021. Dat is ongeveer 2,6% van de totale mondiale uitstoot. Ter vergelijking: Duitsland stootte in 2021 678 miljoen ton CO2 uit.
Dit betekent dat alleen al voor de scheepvaart een hoeveelheid e-fuels zou moeten worden geproduceerd die overeenkomt met een veelvoud van het totale Duitse autogebruik. Op 1 januari waren in Duitsland 371.200 auto’s van het merk Porsche geregistreerd (maar 5 miljoen SUV’s). Van de Porsche 911 werden in 2021 minder dan 8.000 exemplaren geregistreerd – op een voertuigpopulatie van ongeveer 50 miljoen personenauto’s.