Author profile picture

In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. Innovation Origins bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.

Naam: Beatriz Ramos Vaquero
Land van herkomst: Spanje
Werk: engineer en troubleshooter bij ASML

“Hallo! Het spijt me zo, ik was op tijd, maar de rits van mijn jurk ging kapot en dat is helemaal niet charmant, zeker niet als ik gefotografeerd word,” verontschuldigt Beatriz zich, terwijl ze een paar minuten te laat aan komt fietsen op haar vintage Peugeot-fiets. We kunnen ons voorstellen dat ze wilde omkleden, we zouden hetzelfde hebben gedaan! Met plateauzolen, rode lippenstift en stijlvolle outfit is deze dame klaar voor een interview en een fotoshoot. We gaan naar het café van het Parktheater, waar we plaatsnemen op het terras.

Beatriz werkt sinds vier jaar bij ASML. “Toen het bedrijf waar ik in Spanje werkte ging sluiten, zag ik dat als een kans voor mijn carrière. Ik sprak niet zo goed Engels, dus ik besloot naar Engeland te gaan en daar te werken en Engels te leren. Het werkgedeelte was een beetje een teleurstelling omdat mijn project meerdere keren in de koelkast werd gezet. Ik besloot om rond te kijken voor een betere baan. Ik kwam in contact met ASML dankzij een vriend. Wat een verschil, het contact met ASML in vergelijking met het bedrijf in Engeland! In plaats van mij aan het lijntje te houden, kreeg ik een sollicitatiegesprek en een uitgebreide rondleiding door het bedrijf. Aan het eind van de dag werd mij de vraag gesteld ‘Wanneer kun je beginnen?’. Ik ben nog steeds erg blij met mijn keuze om naar Eindhoven te verhuizen, al ben ik wel in dubio of ik wil blijven nu de overheid plannen heeft om de 30 procent regeling voor expats terug te draaien van acht naar vijf jaar. Dit is een oneerlijk plan, niet alleen vanwege de economische impact, ongeveer een verlaging van 20 procent van mijn netto inkomen, maar vooral omdat ik de Nederlandse overheid niet meer kan vertrouwen. Zijn hebben een afspraak ondertekend en die moet blijven staan. #Afspraakisafspraak en #Adealisadeal, de laatste is een zinnetje dat premier Rutte zei met betrekking to EU afspraken, maar dat zou ook moeten gelden voor Nederlandse afspraken,” vertelt Beatriz ernstig, daarbij aanhalend dat een veelbesproken onderwerp is in de expatkringen.

Veel teams van ASML bestaan ​​uit mensen van verschillende nationaliteiten. Het team van Beatriz is echter niet zo internationaal. “Toen ik bij het bedrijf begon, was mijn team volledig Nederlands. Tegenwoordig heb ik twee andere niet-Nederlandse collega’s. In het begin was het moeilijk, ik sprak de taal niet, en eerlijk gezegd doe ik dat nog steeds niet. Ik voel me schuldig, ik had de tijd moeten nemen om Nederlands te leren. Maar in Nederland spreekt ook iedereen Engels en dat maakt het erg makkelijk om te communiceren in het dagelijks leven. Ik kende hier niemand toen ik besloot te verhuizen. Bij mijn afscheidsfeest vertelde een van mijn vrienden me dat ze een paar Nederlanders kende. Het bleek dat een van hen een man was die in Eindhoven woonde en bij ASML werkte. Dit soort geluk heb ik nou altijd. Hij haalde mij op van het vliegveld en liet me een tijdje in zijn huis logeren tot ik mijn eigen plek vond. Hij heeft me echt geholpen om de stad te leren kennen.”

“De internationale gemeenschap in Eindhoven is geweldig. Iedereen is heel gastvrij, nodigt je uit voor feestjes en borrels. En wat we ook nodig hebben, er is altijd iemand uit de internationale gemeenschap die kan helpen. Op het werk had ik meer moeite om mij aan te passen. Ik was de enige vrouw in het team en sprak geen Nederlands. Het was een intense ervaring. Gelukkig gaat alles nu goed. Een gepassioneerde en temperamentvolle kleine Spaanse vrouw zijn tussen allemaal grote Nederlandse mannen was niet altijd makkelijk, maar we hebben een manier gevonden die goed werkt,” lacht Beatriz, “Als het gaat om de balans tussen werk en privé, zorgen Nederlanders echt goed voor zichzelf. Veel mensen denken dat de Spanjaarden lui zijn met de siësta en zo, maar dat is een misvatting. Spanjaarden maken juist hele lange dagen op het werk voor een laag salaris en hebben niet veel vrije tijd. Hier moest ik leren dat ik het recht heb om van mijn vakantie te genieten, helaas zijn deze niet zo vaak in Spanje. Mijn familie en vrienden zeggen dat ik veel dagen vrij neem en dat het onmogelijk is dat ik zoveel vrije dagen heb. Ze begrijpen het gewoon echt niet! Als Spaanse denk ik dat we veel kunnen leren van de Nederlanders. Hier wonen heeft mijn leven echt verrijkt en ik leer hier veel.”

“In mijn vrije tijd doe ik nu iets waar ik van houd: theater. Ik heb een creatieve kant, maar ik studeerde en werkte altijd en maakte geen tijd om iets te doen met mijn liefde voor theater. Een jaar geleden ben ik met theater begonnen in de vorm van improvisatielessen en onlangs speelde ik in storytelling stuk Dutch Dreams in het Parktheater. Ook heb ik meegedaan aan improvisatieshows bij Pand P en speel ik drie korte films in het KinoKabaret Holland 2018. Op dit moment zijn we in voorbereiding met een toneelstuk in Amsterdam. Het heet The International Pastime en het is een zwarte komedie. 5 oktober is de première. Ik verwacht dat we het ook hier in Eindhoven zullen gaan spelen. Ik ben echt super enthousiast hierover. Wederom had ik geluk!”

Fotografie: Diewke van den Heuvel
Lees hier meer verhalen van internationals in deze serie.