Morgen is beter.
In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Maarten Steinbuch, Carlo van de Weijer, Daan Kersten en Lucien Engelen, probeert E52 uit te vinden hoe de toekomst eruit zal zien. De vier columnisten zijn – naast hun ‘normale’ baanbrekende werk – verbonden aan SingularityU The Netherlands, de organisatie die zich richt op het verspreiden van kennis over technologieën die oplossingen voor de problemen van onze tijd kunnen leveren. Deze zondag is Maarten Steinbuch aan de beurt.
Door Maarten Steinbuch
Begin januari was ik mee met de handelsmissie naar Silicon Valley, het walhalla voor start-ups en ondernemerschap. Samen met onze minister van Economische zaken Henk Kamp, en de ambassadeur van StartUpDelta Prins Constantijn van Oranje en 150 ondernemers en starters. De inhoudelijk onderwerpen gingen over e-mobility, energie, fotonica, robotica en startups. Wat heb ik geleerd en welke acties neem ik mee?
De sfeer daar in die regio is voor mij samen te vatten met drie woorden: snelheid, mindset, en goed pitchen. Het meest inspirerend voor mijzelf was de voordracht van Prof Margot Gerritsen, hoogleraar aan Stanford, en van Zeeuwse afkomst. Zij vertelde ons over de universiteit, de grote rol die Stanford sinds de oprichting heeft gehad bij het ontstaan van het unieke regionale startup ecosysteem, en hoe het wetenschappelijke personeel gestimuleerd wordt deel te nemen aan dit ecosysteem. Zo is daar de vaste regel dat je als wetenschapper 1 dag per week mag spenderen aan zaken buiten het werk op de uni zelf: dus deelname in bedrijven, adviesraden enzovoort. Als je een bedrijf opzet vanuit je werk geldt de 1/3 1/3 1/3 regeling: 1/3 van eventuele opbrengsten van patenten of aandelen is voor de onderzoeker, 1/3 voor de afdeling, en 1/3 voor de universiteit, dit is hetzelfde als hier in Nederland. Als ik vertel dat bij ons het zo is dat we aandelen zonder stemrecht krijgen, om belangenverstrengeling te vermijden, zie ik het onbegrip en ongeloof. Hoe groter het succes van je startup, hoe succesvoller en meer je wordt gewaardeerd. Falen is ook iets wat daar normaal is: daar leer je van en maakt je sterker. Tenslotte: het gevoel dat het allemaal sneller gaat, een bijna hijgerig gevoel van groter denken en groter willen worden en heel erg goed kunnen pitchen, kortom in je zelf geloven en dat ook uitdragen.
Ik ben trots op de jonge ondernemers, studenten van de TU/e, van Amber One: ze stapten op iedereen af, en hebben een goed en strak verhaal. Ze vatten hun ervaring goed samen met het statement dat ze in Nederland als reactie krijgen ‘kan dat wel?’ als ze vertellen over hun ambitie om een nieuw elektrisch deelautoconcept te ontwikkelen en 70 miljoen nodig te hebben. In de ‘bay area’ is de reactie: ‘gaaf plan’.
Het gevoel dat de universiteit een hub is, en ook de basis van de hele regionale ontwikkeling heeft mij weer sterk gestimuleerd om opnieuw aandacht te vragen voor het onderwerp van ondernemerschap, en dan met name binnen de universiteiten. In het vliegtuig op weg terug heb ik een email gestuurd naar ons College van Bestuur. Met ongeveer de inhoud van deze column: we moeten sneller en de mindset moet om, bij ons bestuur, bij onze directeuren bedrijfsvoering en vooral voor alle wetenschappers die het past. En dat zijn er meer dan we denken en zeker meer dan nu. We hebben een unieke rol als kiemplaats van innovatieve ideeen, als motivators van jonge mensen, en als hub in ons ecosyseem. Aan de slag!
PS en o ja: ik heb ook een leuke proefrit kunnen maken in de allernieuwste Opel Ampere-e (daar heet hij Chevrolet Bold), volledig elektrisch, betaalbaar en 400km range! Gaaf! Vanaf deze zomer ook in Nederland leverbaar!
