De expat top-10 richt de spotlight op internationals die Eindhoven vooruit helpen. Op E52 verschijnt elke dag een portret van een winnaar, op zoek naar hun Eindhovense ervaring en het perspectief op de stad waar ze zijn komen wonen en (al die tijd) zijn blijven hangen. Vandaag: Jorge Alves Lino.
Naam: Jorge Alves Lino
Leeftijd: Geboren op 24 September 1979
Beroep: Designer, creatief directeur Designhuis, zakelijk leider STRP.
In Eindhoven sinds: 2007
Designer Jorge Alves Lino (Portugal) is zakelijk leider bij STRP Biënnale en een van de creatief directeuren van het Designhuis Eindhoven. Hij spreekt vijf talen (waaronder Nederlands) en woonde in Portugal, Tsjechië, België, Noorwegen, Frankrijk en sinds 2007 in Nederland. Hij kwam naar Eindhoven om aan de Technische Universiteit Eindhoven zijn doctoraal onderzoek te doen en combineerde dat met een rol als tutor toegepast design. Jorge vond in Eindhoven naar eigen zeggen een plek waar het sociale aspect van het leven van hogere kwaliteit is.
‘Ik kende Eindhoven niet, maar na zes maanden wilde ik niet meer weg’
“In 2004 wilde ik mijn master afronden, maar er was in Lissabon niemand om me te begeleiden in het onderwerp waarin ik wilde werken. Op een media festival in Stuttgart presenteerde ik mijn werk. Hier werd ik gevraagd om mijn PhD aan de TU/e te komen doen en tegelijkertijd les te geven. Ik dacht waarom niet? Ik was jong en niet aan een plek gebonden. Ik kende Eindhoven nog niet, hierdoor was ik in het begin een beetje huiverig omdat ik alleen in hoofdsteden had gewoond. Dus gaf ik mezelf een periode van één jaar, om te kijken of Eindhoven iets voor me zou kunnen zijn. Na zes maanden wilde ik al niet meer weg.”
‘Creativiteit en business combineren, dat is een kracht’
“Eindhoven heeft de allure van een metropool, maar ook de laagdrempeligheid van een dorp. Toen ik hier net kwam, merkte ik dat het nachtleven minder voorstelde dan ik gewend was, zeker als je het vergelijkt met Amsterdam of Brussel. Maar in plaats van dat ik ging zitten jammeren – iets waar Nederlanders goed in zijn – ben ik met collega ontwerpers creatieve STUK X feestjes gaan organiseren in de stad. Want als je verandering wilt, zul je er zelf iets aan moeten doen. Dat heb ik een hele tijd gedaan totdat ik in 2014 bij STRP Biënnale betrokken raakte. Daar combineren we kunst, cultuur en technologie. STRP observeert wat er allemaal gaande is in de wereld van technologie in combinatie met creativiteit en reflecteert deze ontwikkelingen in een divers programma. In tien jaar tijd is STRP uitgegroeid tot een van de grootste indoor kunst en technologie evenementen van Europa.”
‘Design gaat voor mij om het verbeteren van de kwaliteit van leven.’
“Voor mij is het sociale aspect in alles wat ik doe erg belangrijk. Ik moet ergens zijn waar ik mensen om me heen kan verzamelen die me dierbaar zijn. Bovendien wil ik me kunnen uiten en dat is hier allemaal mogelijk. De open uitnodigende houding in Eindhoven is erg fijn. Net als bij STRP breng ik ook in het Designhuis, waar ik sinds 2014 een van de directeuren ben, talenten uit verschillende disciplines samen. Het is niet alleen een expositieruimte voor designers, maar ook een plek waar mensen bij elkaar komen om te brainstormen over nieuwe ideeën. Door mensen met elkaar te laten praten ontstaan er nieuwe ideeën en verbinden we design met de inwoners van de stad. Dat is een bottom-up proces, dus vanuit de gemeenschap gedreven. De gemeente zou hier soms wat meer van bewust moeten zijn. Ze zouden een meer faciliterende rol mogen spelen.”
“Voor ik in het culturele circuit actief werd heb ik voor ING bank als innovatieontwikkelaar gewerkt aan de customer experience. Dat was heel erg leerzaam, maar tegelijkertijd ook ontzettend eng om in die ‘corporate’ wereld te stappen. Mijn plannen moesten ineens haalbaar zijn, het ging om duizenden mensen en miljoenen euro’s. Dat is een hele grote verantwoordelijkheid, maar het is me gelukt hiermee te dealen. Dat gaf mij een boost.
Maar ik heb vooral ontdekt dat businessgericht denken niet altijd hoeft uit te sluiten dat je ook met mensen bezig kunt zijn. Zo volg ik een onderzoek naar mensen die al lange tijd in de bijstand zitten. Hieruit blijkt dat naarmate ze langer zonder werk zitten, het steeds moeilijker wordt om werk te vinden. Je kunt heel precies berekenen wat dit kost, maar je kunt ook kijken hoe je deze tendens kunt doorbreken. Hoe zorg je ervoor dat deze mensen een actieve bijdrage aan de maatschappij leveren? Hiervoor moet je in deze personen investeren. Het gaat dan niet eens om het geld dat je uitspaart aan uitkeringen, maar je verbetert iets aan de kwaliteit van leven.”
‘Het woord expat heeft in mijn taal iets negatiefs’
“In Portugal suggereert het woord expat (expatriado) dat ik mijn afkomst zou opgeven, terwijl dat niet zo is. Mijn roots liggen in Portugal, daar ben ik trots op. Mijn ouders hebben alles gegeven om mij het leven te laten leiden dat ik nu heb. Ik kies er voor om op een plek te leven waar ik me gelukkig voel, en die vrijheid voelt luxueus en fijn.”
“De ‘war on talent’ die binnen bedrijven momenteel woedt, is door de markt gedreven. Er wordt naar mijn idee te weinig naar personen en competenties gekeken, alles gaat om harde kerngetallen. Ook binnen Brainport, dat veel te geïnstitutionaliseerd was. Gelukkig kijken ze nu meer naar de individuele kwaliteiten van een instelling of persoon. Een tijdje geleden gaf ik een presentatie over expats. Ik was als laatste spreker aan de beurt en voor mij waren alleen managers aan het woord geweest. Dat gaf mij de gelegenheid de menselijke maat in te brengen, omdat voor mij vast staat dat de sociale factor meer aan bod moet komen in publieke debatten. Denken in kansen voor mensen en niet voor bedrijven, creëert veel meer positieve energie dan denken in onmogelijkheden. Ik nodig hierbij iedereen uit om eens een kop koffie met me te drinken om hierover van gedachten te wisselen.”
Lees ook het interview dat we eerder met Jorge Alves Lino hadden.